มีคำถาม เรื่องถือศีลอดสุนัตในเดือนเชาวาล ก่อนการถือชด

หากว่าคน ๆ หนึ่งยังคงมีการถือศีลอดชดใช้เราะมะฎอนค้างอยู่ เขาจะต้องชดใช้ก่อนที่จะถือศีลอด 6 วันเชาวาลหรือไม่ ? เพราะท่านรอซูลﷺกล่าวว่า :

مَنْ صَامَ رَمَضَانَ، ثُمَّ أَتْبَعَهُ سِتًّا مِنْ شَوَّالٍ، كَانَ كَصِيَامِ الدَّهْرِ.

“ผู้ใดที่ถือศีลอดในรอมฎอน หลังจากนั้นเขาติดตามมันด้วย(การถือศีลอด) 6 วันของเชาวาล เปรียบเสมือนการถือศีลอดตลอดทั้งปี” (บันทึกโดยมุสลิม)

คำตอบ โดย ชัยคฺ ศอลิหฺ บิน อับดุลอะซีซ อาลุชชัยคฺ หะฟิซอฮุลลอฮฺ

ในด้านของการเข้าใจหะดีษบทนี้นั้น :

– นักวิชาการบางส่วนได้พิจารณาคำพูดของท่านนบีﷺที่ว่า :

مَنْ صَامَ رَمَضَانَ، ثُمَّ أَتْبَعَهُ سِتًّا مِنْ شَوَّالٍ، كَانَ كَصِيَامِ الدَّهْرِ.

“ผู้ใดถือศีลอดในรอมฎอน หลังจากนั้นเขาติดตามมันด้วย 6 วันของเชาวาล เปรียบเสมือนการถือศีลอดตลอดทั้งปี” (บันทึกโดยมุสลิม)

ตรงนี้ท่านได้กล่าวว่า :

ثُمَّ أَتْبَعَهُ.

“หลังจากนั้นเขาติดตามมัน”

ซึ่งการติดตาม(الاتْباع)นั้น เวลาของมันคือเดือนเชาวาล

ดังนั้น การเจาะจงการติดตามด้วยกับวัน ว่าจะต้องหลังจากวันของการถือศีลอดฟัรฎู ต้องหลังจากการชดใช้ศีลอดฟัรฎูเสียก่อนนั้น ต้องการหลักฐานมายืนยัน ฉะนั้น จึงบ่งชี้ว่าการติดตามนั้น เวลาของมันคือเดือนเชาวาลตลอดทั้งเดือน

ซึ่งในเรื่องนี้ ทั้งผู้ที่ถือศีลอดในรอมฎอนโดยยังต้องชดใช้ หรือไม่ต้องชดใช้ ล้วนเเล้วเเต่เข้าอยู่ในความหมายนี้ทั้งสิ้น เข้าอยู่ในความหมายที่ว่า “ผู้ใดถือศีลอดในรอมฎอน หลังจากนั้นเขาติดตามมัน… ”

ถือศีลอดรอมฎอน หมายถึง : เดือนรอมฎอน ไม่ได้หมายถึงวันของมัน ที่มี 29 หรือ 30 วัน เเต่หมายถึงเขาถือศีลอดในรอมฎอนร่วมกับบรรดามุสลิม เเล้วหลังจากนั้นเขาติดตามมันด้วย 6 วันของเชาวาล ดังนั้นการติดตาม เวลาของมันคือเชาวาล

พวกเขาจึงกล่าวว่า : ความหมายคือ อนุญาตที่เขาจะถือศีลอดก่อนจะชดใช้ฟัรฎูได้

– ส่วนนักวิชาการอีกกลุ่มหนึ่งมีความเห็นว่า : คำพูดที่ว่า : “ผู้ใดถือศีลอดในรอมฎอน” เขายังไม่ถูกเรียกว่าผู้ถือศีลอดของรอมฎอน จนกว่าเขาจะถือศีลอดครบทั้งเดือน ตลอดจนจะต้องชดใช้เสียก่อน ดังนั้น ถ้าหากเขามีการถือศีลอดชดใช้ค้างอยู่ นั่นเเสดงว่าเขายังไม่ได้ถือศีลอดตลอดทั้งเดือน ดังนั้นคำพูดของท่านนบีﷺที่ว่า : “ผู้ใดถือศีลอดในรอมฎอน” หมายถึง ถือศีลอดทั้งเดือน เเละยังไม่ถูกเรียกว่าเป็นผู้ถือศีลอดของเดือน จนกว่าเขาจะถือศีลอดชดใช้ในส่วนที่พลาดไปเสียก่อน

ดังนั้น หะดีษบทนี้ได้ทั้งสองด้าน : เป็นหลักฐานให้เเก่ทั้งนักวิชาการกลุ่มนั้น เเละเป็นหลักฐานให้เเก่นักวิชาการกลุ่มนี้ด้วย

สรุปคำถาม

อนุญาตหรือไม่ที่ฉันจะถือศีลอด 6 วันเชาวาล หรือ 9 วันซุลฮิจญะฮฺ ก่อนที่จะถือศีลอดชดใช้ ?

สรุปคำตอบ

สำหรับฉัน การถือศีลอดสมัครใจ เช่น ถือศีลอด 6 วันเชาวาล , 9 วันซุลฮิจญะฮฺนั้น ไม่มีปัญหาเเต่อย่างใดที่จะถือศีลอดก่อนชดใช้(ศีลอดฟัรฎู)

الأجوبة والبحوث والمدارسات ٣/٤٦٢

ยูนุส อ่าวน้ำ

2 เชาวาล ฮ.ศ.1443

อ้างอิง

• ขอบคุณบทความจากเฟสบุค Yunus Aonam

คุณอาจจะสนใจ :

• ทำไมแต่งงานกันหลายคู่ ในเดือนเชาวาล ?

มีบัญญัติให้อ่านดุอาอฺกุนูตในละหมาดวิตรฺ ซึ่งมีรายงานจากท่านหะซัน บิน อะลียฺ รอฎิยัลลอฮุอันฮุมา ในบางสายรายงาน จากสายรายงานของชุอฺบะฮฺ บิน อัลฮัจญาจ อัลกูฟียฺ ในบันทึกของอัตติรมิซียฺและท่านอื่น ๆ ว่าแท้จริงท่านนบีﷺได้สอน(ท่านหะซัน)ให้กล่าวในดุอาอฺกุนูตว่า :

اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ، وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ….

(ไปจนกระทั่งจบหะดีษ)

ซึ่งการสอนของท่านนบีﷺได้บ่งชี้ว่าท่านได้บัญญัติการอ่านดุอาอฺบทนี้ ถึงแม้จะไม่มีรายงานว่าตัวของท่านนบีﷺเองเคยขอดุอาอฺบทนี้ในละหมาดก็ตาม ด้วยเหตุนี้เอง อิหม่ามอะหมัด รอหิมาฮุลลอฮฺ จึงกล่าวว่า :“ไม่มีหลักฐานบทใดที่ถูกรายงานจากท่านนบีﷺเกี่ยวกับการดุอาอฺกุนูต”และนักวิชาการกลุ่มหนึ่งก็ได้กล่าวในทำนองเดียวกัน เช่น อิบนุอับดิลบัร และท่านอื่น ๆ ดังกล่าวนี้จึงเป็นสิ่งบ่งชี้ว่าการขอดุอาอฺกุนูตเป็นสิ่งที่ถูกบัญญัติ ถึงแม้จะไม่มีการรายงานสำนวนที่ตายตัวจากท่านนบีﷺก็ตาม

สิ่งที่ต้องตระหนักในการกุนูต

– ให้ขอดุอาอฺที่รวบรัดและได้ใจความ

– ตามซุนนะฮฺของท่านนบีﷺนั้นไม่ให้ขอดุอาอฺกุนูตยาวจนเกินไป ซึ่งมีรายงานว่าอิหม่ามอะหมัด รอหิมาฮุลลอฮฺ ได้ระบุว่ามีซุนนะฮฺให้ขอเท่าความยาวของซูเราะฮฺ “อัลอินชิก๊อก” ก็เพียงพอแล้ว

– ถ้าหากเป็นอิหม่ามนำละหมาดจะต้องขอด้วยสำนวนพหูพจน์

ตำแหน่ง(เวลา)ของการกุนูตในละหมาด

ให้กุนูตหลังจากเงยจากรุกูอฺ ตามที่มีรายงานหะดีษส่วนมากจากท่านนบีﷺ ดังที่อัลบัยฮะกียฺได้กล่าวไว้ แต่ก็มีรายงานว่าอนุญาตให้กุนูตก่อนรุกูอฺเช่นเดียวกัน ดังปรากฏในหะดีษของอิบนุอุมัร รอฎิยัลลอฮุอันฮุมา เกี่ยวกับการกุนูตในยามที่เกิดภัยพิบัติ ซึ่งก็อยู่ในความหมายของกุนูตในวิตรฺเช่นกัน ดังนั้น จึงสรุปได้ว่า ที่ประเสริฐที่สุดคือการกุนูตหลังเงยจากรุกูอฺ แต่ก็อนุญาตให้กุนูตก่อนรุกูอฺได้ ซึ่งทั้งสองมีหลักฐานยืนยัน

การยกมือในขณะดุอาอฺกุนูต

มีซุนนะฮฺสำหรับผู้ที่ขอดุอาอฺกุนูตให้เขายกมือทั้งสองของเขา ซึ่งมีรายงานจากท่านนบีﷺว่าท่านได้ยกมือทั้งสองของท่านในตอนที่ท่านขอดุอาอฺกุนูต และบรรดาศอหาบะฮฺ รอฎิยัลลอฮุอันฮุม ก็ได้ยกมือด้วยเช่นกัน

ลักษณะการยกมือ

นักวิชาการได้ระบุว่าการยกมือในดุอาอฺกุนูตส่งเสริมให้ปฏิบัติได้ 2 ลักษณะด้วยกัน :

1. ยกมือขึ้นระดับหน้าอก โดยให้แบฝ่ามือทั้งสองออก และให้หันมันขึ้นสู่ท้องฟ้าและเอียงเข้าหาใบหน้าในเวลาเดียวกัน และให้มองไปยังฝ่ามือทั้งสองขณะขอดุอาอฺ

2. หรือจะหันฝ่ามือทั้งสองเข้าหาใบหน้า และให้ปลายนิ้วทั้งหมดชี้ขึ้นไปยังท้องฟ้า และหลังมือหันไปทางทิศกิบละฮฺทั้งสองลักษณะนี้ส่งเสริมให้กระทำในละหมาดส่วนการยกมือทั้งสองขึ้นเหนือศีรษะนั้น นักวิชาการระบุว่าเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ เพราะการแหงนมองท้องฟ้าในละหมาดเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ

ลูบหน้าหลังจบดุอาอฺ

เกี่ยวกับการลูบหน้าหลังเสร็จสิ้นการขอดุอาอฺในละหมาดวิตรฺและเวลาอื่น ๆ นั้น มีหะดีษหลายบทจากท่านนบีﷺที่ถูกรายงานเกี่ยวกับเรื่องนี้ และอับดุลลอฮฺ อิบนุ อัลมุบาร็อก รอหิมาฮุลลอฮฺ กล่าวว่า : “ไม่มีหะดีษศ่อฮีหฺจากท่านนบีﷺที่มายืนยันถึงความประเสริฐของการลูบหน้าหลังจากขอดุอาอฺ” แต่อัลฮาฟิซ อิบนุหะญัร รอหิมาฮุลลอฮฺ กล่าวว่า : “ไม่มีหะดีษที่มาบอกถึงความประเสริฐ” อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากสิ่งที่มีรายงานมาจากบรรดาศอหาบะฮฺและนักวิชาการหลังจากพวกเขาโดยภาพรวมแล้วนั้น ได้บ่งชี้ว่าการลูบหน้ามีที่มาที่ไป นักวิชาการจึงกล่าวว่าเป็นสิ่งที่อนุญาตให้กระทำได้ และบรรดาชาวสะลัฟบางส่วนก็ได้ปฏิบัติเช่นกัน

ศอลาวาตนบีในดุอาอฺกุนูต

ส่งเสริมให้กล่าวศอลาวาตนบีﷺในดุอาอฺกุนูต เพราะการศอลาวาตเป็นสิ่งที่ถูกบัญญัติให้กระทำในละหมาดทั่วไปอยู่เเล้ว อีกทั้งมันยังเป็นสาเหตุของการตอบรับดุอาอฺอีกด้วย

เวลาของการกุนูต

การดุอาอฺกุนูตสามารถปฏิบัติได้ตลอดเดือนรอมฎอน แต่ถ้าละทิ้งบ้างบางครั้งก็จะเป็นสิ่งที่ดี เพราะจะได้เอาเวลานั้นไปทุ่มเทกับสิ่งที่ประเสริฐกว่า นั่นก็คือการอ่านอัลกุรอาน

สรุปจาก : อะหฺกาม เศาะลาฮฺ อัลวิตรฺ ของ ชัยคฺ ดร.อับดุสสลาม บิน มุฮัมหมัด อัชชุวัยอิร หะฟิซอฮุลลอฮฺ

ยูนุส อ่าวน้ำ

20 รอมฎอน 1443

อ้างอิง

ขอบคุณบทความจากเฟสบุค Yunus Aonam

คำถาม : ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งที่ชอบพูดถึงผู้คนในเดือนรอมฎอนและเดือนอื่น ๆ และแน่นอนว่าเราอยู่ด้วยกันในที่ทำงานแห่งหนึ่งซึ่งเขาไม่เคยแยกจากฉัน โปรดตอบคำถามถึงหุก่มที่ฉันต้องได้ยินคำพูดของเขา ?

เคยสงสัยกันใช่ไหมครับ ว่าช่วงถือศีลอดในเดือนรอมฎอน อดอาหารกลางวันกันเป็นเดือน แต่ทำไมน้ำหนักกลับเพิ่มขึ้น ? สุขภาพบางคนก็แย่ลง เพราะการกินอาหารที่ยังไม่ค่อยถูกหลักอนามัยและโภชนาการ

บทความนี้เรามาฟังคำแนะนำการรับประทานอาหารละศีลอดที่ถูกต้องกันครับ โดย ฟาฮัดเป็นนักกำหนดอาหาร อยากลดพุง ลดโรค เราไปเริ่มอ่านกันเลย

คำแนะนำ อาหารละศีลอด สำหรับมุสลิมไทย

1. ออกกำลังกายเบาๆก่อนละศีลอด
2. ละศีลอดด้วยอาหารย่อยง่าย
3. อินผาลัมกับน้ำเปล่า
4. หลีกเลี่ยงน้ำอัดลม
5. ผลไม้แทนของหวาน
6. ไม่ทานของหวานในปริมาณมาก
7. ไม่ทานขนมที่มีปริมาณไขมันสูง
8. ควรรับประทานหมวดข้าวแป้งที่ไม่ขัดสี
9. ควรเลือกรับประทานเนื้อสัตว์ไขมันต่ำ
10. ปรุงอาหารด้วย “ต้ม ตุ๋น นึ่ง ย่าง อบ ยำ”
11. กินอย่างช้า ๆ
12. ห้ามนอนทันที

พี่น้องกำลังมองหาอาหารสำหรับละศีลอดเย็นนี้กันอยู่ใช่ไหม ?? จากบทความคำแนะนำอาหารซาโฮรที่มีกระแสตอบรับเป็นอย่างดีจากพี่น้องมุสลิมไทย วันนี้นักกำหนดอาหารฟาฮัดเลยอยากมาแนะนำทริคดีๆ ที่จะช่วยให้พี่น้องละศีลอดได้อย่างสบายใจ ลดพุง ลดโรค โดยทั่วกัน “ชดเชยพลังงานและน้ำด้วยอิฟฏอรที่เพียงพอดี”

1. ออกกำลังกายเบาๆก่อนละศีลอด

เมื่อใกล้เวลาละศีลอด ควรออกกำลังกายด้วยการเดิน-เดินเร็ว อย่างน้อย 20-30 นาที เพื่อช่วยให้ร่างกายเร่งการเผาผลาญไขมันที่สะสมอยู่ตามร่างกายและอวัยวะภายในได้อย่างหมดจด 

2. ละศีลอดด้วยอาหารย่อยง่าย

เมื่อเสียงอาซานมัฆริบดังขึ้น ให้รีบเร่งไปสู่การละศีลอด และควรเริ่มด้วยอาหารเหลวย่อยง่าย หลีกเลี่ยงอาหารที่ย่อยยาก เพราะจะทําให้กระเพาะอาหารทํางานหนักขึ้น ควรหลีกเลี่ยงการกินอาหารมากเกินไป เพราะในช่วงเวลาดังกล่าวกระเพาะอาหารจะมีน้ําย่อยออกมามาก การรับประทานอาหารอย่างรวดเร็วจะทําให้กระเพาะอาหารปรับตัวไม่ทัน ระบบย่อยอาหารแปรปรวน เกิดอาการท้องอืด ท้องเฟ้อ หากเกิดขึ้นบ่อย ๆ อาจทําให้เกิดโรคกระเพาะอาหารเรื้อรังต่อไปได้ โดยมีแนวทางปฏิบัติ ดังนี้ 

3. อินผาลัมกับน้ำเปล่า

การรับประทานอินทผลัม 3 ผล กับน้ําเปล่า ก่อนที่จะไปละหมาดมัฆริบ แล้วจึงค่อยกลับมารับประทานมื้อค่ำ เป็นทางเลือกที่ดีสําหรับการละศีลอดตามแบบฉบับของท่านนบีมูฮัมหมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม เนื่องจากอินทผลัมสามารถให้น้ําตาลจากธรรมชาติ และมีโพแทสเซียมสูงสําหรับการฟื้นฟูพลังงาน ซึ่งจะช่วยเพิ่มความสดชื่นได้อย่างรวดเร็ว อีกทั้งยังประกอบไปด้วยเกลือแร่ต่าง ๆ เช่น ทองแดง เหล็ก แมงกานีส และเป็นแหล่งของใยอาหารอีกด้วย

4. หลีกเลี่ยงน้ำอัดลม

หลีกเลี่ยงการละศีลอดด้วยน้ำอัดลม เพื่อลดอาการแสบเคืองของทางเดินอาหาร เนื่องจากน้ำอัดลมมีกรดคาร์บอนิกค่อนข้างมาก ซึ่งสารดังกล่าวจะกีดขวางการดูดซึมแคลเซียมของกระดูก การดื่มน้ำอัดลมเป็นประจำเป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ ทำให้น้ำหนักเพิ่มขึ้นได้ เพราะร่างกายจะหลั่งอินซูลินออกมามากเกินจำเป็น โดยอาจดื่มเป็นน้ำผลไม้หวานน้อยในปริมาณที่พอดีเป็นการทดแทน

5. ผลไม้แทนของหวาน

สามารถชดเชยปริมาณน้ําในร่างกายด้วยการรับประทานผลไม้-ผักที่มีน้ํามาก เช่น การรับประทานแตงโม สับปะรด ส้ม แทนของหวานในการละศีลอด การรับประทานสลัดผักที่มีแตงกวา มะเขือเทศ เป็นต้น

6. ไม่ทานของหวานในปริมาณมาก

หลีกเลี่ยงการรับประทานของหวานที่มี “ น้ําตาล – น้ำเชื่อม – น้ำกะทิ ” ในปริมาณมาก เนื่องจากเป็นกลุ่มอาหารที่ให้พลังงานสูงแต่ไม่อยู่ท้อง อาจทําให้ต้องรับประทานอาหารบ่อยขึ้น จนทําให้ได้รับพลังงานเกินความต้องการ และทำให้อ้วนได้ในที่สุด

7. ไม่ทานขนมที่มีปริมาณไขมันสูง

หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหาร-ขนมที่มีปริมาณไขมันสูง โดยเฉพาะอาหารกลุ่มแป้งทอด เช่น โรตี มะตะบะ เนื่องจากมีส่วนประกอบทั้งแป้งและไขมัน อาจทำให้ได้รับพลังงานเกินความต้องการของร่างกาย

8. ควรรับประทานหมวดข้าวแป้งที่ไม่ขัดสี

ควรเลือกรับประทานอาหารหมวดข้าวแป้งที่ไม่ขัดสีสําหรับมื้อค่ำ เช่น ข้าวกล้อง ข้าวซ้อมมือ ข้าวไรซ์เบอร์รี่ เพื่อให้ร่างกายได้รับทั้งพลังงานและใยอาหารอย่างเพียงพอ อีกทั้งยังช่วยชะลอการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำตาลในเลือดด้วย

9. ควรเลือกรับประทานเนื้อสัตว์ไขมันต่ำ

ควรเลือกรับประทานเนื้อสัตว์ไขมันต่ำ เช่น ไข่ขาว อกไก่ไม่ติดหนัง เนื้อวัวไม่ติดมัน ปลาเนื้อขาว ปลาทะเล เพื่อให้ได้รับปริมาณโปรตีนที่เพียงพอต่อวัน และชดเชยมวลกล้ามเนื้อที่อาจสูญเสียไประหว่างการถือศีลอด

10. ปรุงอาหารด้วย “ต้ม ตุ๋น นึ่ง ย่าง อบ ยำ”

ควรปรุงประกอบอาหารด้วยวิธี “ต้ม ตุ๋น นึ่ง ย่าง อบ ยำ” เพื่อลดการได้รับปริมาณไขมันเกินความจำเป็น

11. กินอย่างช้า ๆ

มีความสุขกับการรับประทานอาหาร และหลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารที่มากเกินไป ด้วยการรับประทานอย่างช้าๆ

12. ห้ามนอนทันที

หลีกเลี่ยงการนอนทันทีหลังรับประทานอาหาร ควรรออย่างน้อย 30 นาที เพราะการนอนหลังรับประทานอาหารทันที อาจทําให้น้ําย่อยในกระเพาะอาหารไหลย้อนกลับ ทําให้ระบบย่อยอาหารแปรปรวน เกิดอาการท้องอืด ท้องเฟ้อได้

ฟาฮัดขอรับรองว่า ถ้าพี่น้องทำตามคำแนะนำข้างต้นนี้ได้ครบ พี่น้องจะมีสุขภาพกายที่ดี สามารถปฏิบัติอิบาดะห์ได้อย่างเต็มที่และมีสมาธิแน่นอนนน

ขอบคุณบทความ อ้างอิงจากเพจ ฟาฮัดเป็นนักกำหนดอาหาร

เป็นไงกันบ้างครับกับความรู้เรื่อง การรับประทานอาหารละศีลอดเพื่อสุขภาพ หากอ่านแล้วมีประโยชน์ อย่าลืมแบ่งปันให้เพื่อน ๆ ด้วยน่ะครับ

การละหมาดตะรอเวียะห์มีความจำเป็นสำหรับสตรีหรือไม่ ? และจะเป็นสิ่งที่ดีหรือไม่หากว่าพวกเธอจะละหมาดที่บ้านของพวกเธอกันเอง หรือไปละหมาดที่มัสญิดเป็นสิ่งที่ดียิ่งกว่า ? เกี่ยวกับเรื่องนี้เรามาหาคำตอบกัน

• หะดีษไม่ได้ห้ามสตรีไปมัสยิด
• หะดีษว่าละหมาดที่บ้านดีกว่า
• เงื่อนไขของสตรีที่จะไปละหมาดมัสยิด
• ต้นฉบับฟัตวา
• สรุป

-อัลหัมดุลิลลาฮฺ-

มวลการสรรเสริญเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮฺ
การละหมาดตะรอวีหฺถือเป็นสุนนะฮฺมุอักกะดะฮฺ (สุนัตที่ส่งเสริมให้กระทำอย่างยิ่ง) ซึ่งหากพวกเธอละหมาดกิยามุลลัยลฺที่บ้านของพวกเธอนั้นย่อมเป็นสิ่งที่มีความประเสริฐยิ่งกว่า เนื่องจากท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้กล่าวว่า

หะดีษ

” لا تَمْنَعُوا نِسَاءَكُمْ الْمَسَاجِدَ وَبُيُوتُهُنَّ خَيْرٌ لَهُنَّ . “

 رواه أبو داود . وهو في صحيح الجامع 7458

ความว่า “พวกท่านอย่าได้ห้ามบรรดาสตรีของพวกท่าน (ในการไปยัง) มัสญิดต่างๆ ทั้งนี้ (การละหมาด) ในบ้านของพวกเธอนั้นย่อมเป็นสิ่งที่ดียิ่งกว่าสำหรับพวกเธอ”

(บันทึกโดยท่านอบูดาวูด ในหนังสือสุนันของท่าน หมวดว่าด้วยการเดินทางไปยังมัสญิดของสตรี และหมวดว่าด้วยความเข้มงวดในเรื่องดังกล่าว ดูหนังสือ เศาะหีหฺ อัลญามิอฺ หมายเลข 7458)

ไม่เพียงเท่านั้น การที่พวกเธอได้ละหมาดในสถานที่ปกปิด และเป็นที่เฉพาะสำหรับพวกเธอนั้น ย่อมเป็นสิ่งที่ประเสริฐยิ่งกว่า ดังที่ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้กล่าวว่า

หะดีษ

” صَلاةُ الْمَرْأَةِ فِي بَيْتِهَا أَفْضَلُ مِنْ صَلاتِهَا فِي حُجْرَتِهَا وَصَلاتُهَا فِي مَخْدَعِهَا أَفْضَلُ مِنْ صَلاتِهَا فِي بَيْتِهَا ”

رواه أبو داود في سننه وهو في صحيح الجامع 3833

ความว่า “การละหมาดของสตรีในบ้านของเธอนั้นมีความประเสริฐยิ่งกว่าการละหมาดที่ลานบ้านของเธอ และการละหมาดในห้องนอนของเธอนั้นมีความประเสริฐกว่าการละหมาดในบ้านของเธอ”

(บันทึกโดยอบูดาวูดในหนังสือสุนันของท่าน ในหมวดว่าด้วยการละหมาด บรรพการเดินทางไปยังมัสญิดของสตรี ดูหนังสือเศาะฮีหฺอัลญามิอฺ หมายเลข 3833)

มีรายงานจากท่านอุมมุหุมัยดฺ ซึ่งเป็นภรรยาของท่าน อบูหุมัยดฺ อัส-สาอิดีย์ ซึ่งเธอได้มาพบกับท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม แล้วกล่าวแก่ท่านว่า

يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّي أُحِبُّ الصَّلاةَ مَعَكَ قَالَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّكِ تُحِبِّينَ الصَّلاةَ مَعِي وَصَلاتُكِ فِي بَيْتِكِ خَيْرٌ لَكِ مِنْ صَلاتِكِ فِي حُجْرَتِكِ وَصَلاتُكِ فِي حُجْرَتِكِ خَيْرٌ مِنْ صَلاتِكِ فِي دَارِكِ وَصَلاتُكِ فِي دَارِكِ خَيْرٌ لَكِ مِنْ صَلاتِكِ فِي مَسْجِدِ قَوْمِكِ وَصَلاتُكِ فِي مَسْجِدِ قَوْمِكِ خَيْرٌ لَكِ مِنْ صَلاتِكِ فِي مَسْجِدِي قَالَ فَأَمَرَتْ فَبُنِيَ لَهَا مَسْجِدٌ فِي أَقْصَى شَيْءٍ مِنْ بَيْتِهَا وَأَظْلَمِهِ فَكَانَتْ تُصَلِّي فِيهِ حَتَّى لَقِيَتْ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ .

 رواه الإمام أحمد ورجال إسناده ثقات

ความว่า “โอ้ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ฉันชอบที่จะละหมาดร่วมกับท่าน ท่านนบีจึงตอบว่า ฉันรู้ว่าเธอชอบที่จะละหมาดร่วมกับฉัน แต่การละหมาดในห้องนอนของเธอนั้นดียิ่งกว่าการที่เธอละหมาดในห้องโถงของบ้านเธอ และการละหมาดในห้องโถงของบ้านเธอนั้นดียิ่งกว่าการที่เธอละหมาดในลานบ้านของเธอ และการละหมาดในลานบ้านของเธอนั้นดียิ่งกว่าการที่เธอละหมาดในมัสยิดชุมชนของเธอ และการละหมาดในมัสยิดชุมชนของเธอนั้น ดียิ่งกว่าการละหมาดในมัสญิดของฉัน(มัสญิดนะบะวียะฮฺ) เมื่อได้ยินเช่นนั้นท่านหญิงจึงสั่งให้จัดสถานที่ละหมาดของเธอซึ่งเป็นห้องด้านในสุดของบ้านและมืดที่สุด โดยเธอได้ละหมาดที่นั้นจนกระทั่งเธอได้กลับไปสู่ความเมตตาของพระองค์อัลลอฮ อัซซะวะญัลลา”

(บันทึกโดยอิมามอะหฺมัด สายสืบของสายรายงานมีความน่าเชื่อถือ)

แต่ความประเสริฐเหล่านี้ก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่ทำให้พวกเธอถูกห้ามในการขออนุญาตเพื่อไปยังมัสญิด ดังที่มีหะดีษซึ่งรายงานจากท่านสาลิม บิน อับดุลลอฮฺ บินอุมัร จากท่านอับดุลลอฮฺ บินอุมัร ได้กล่าวว่า ฉันได้ยินท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้กล่าวว่า

سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ : لا تَمْنَعُوا نِسَاءَكُمْ الْمَسَاجِدَ إِذَا اسْتَأْذَنَّكُمْ إِلَيْهَا قَالَ فَقَالَ بِلالُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَاللَّهِ لَنَمْنَعُهُنَّ قَالَ فَأَقْبَلَ عَلَيْهِ عَبْدُ اللَّهِ فَسَبَّهُ سَبًّا سَيِّئًا مَا سَمِعْتُهُ سَبَّهُ مِثْلَهُ قَطُّ وَقَالَ أُخْبِرُكَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَتَقُولُ وَاللَّهِ لَنَمْنَعُهُنَّ

 رواه مسلم 667

ความว่า “พวกท่านอย่าได้ห้ามบรรดาสตรีของพวกท่าน (ในการไปยัง) มัสญิดต่าง ๆ เมื่อพวกเธอได้ขออนุญาตพวกท่านเพื่อไปยังที่นั้น ท่าน(สาลิม)ได้เล่าว่า ท่านบิลาล บินอับดุลลอฮฺ จึงกล่าวว่า ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ เราจะห้ามพวกเธออย่างแน่นอนท่าน(สาลิม)ได้เล่าอีกว่า ท่านอับดุลลอฮฺ บินอุมัรจึงไปพบเขา(ท่านบิลาล)แล้วต่อว่าท่านอย่างรุนแรง ซึ่งฉันไม่เคยได้ยินคำต่อว่าที่คล้ายกับนี้เลย แล้วท่าน(อิบนุอุมัรฺ)ก็ได้กล่าวว่า ฉันได้บอกแก่ท่านว่า ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัมได้กล่าว แต่ท่านกลับกล่าวว่า ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ เราจะห้ามพวกเธออย่างแน่นอน เช่นนั้นกระนั้นหรือ?”

(บันทึกโดยท่านอิหม่ามมุสลิม 667)

อย่างไรก็ตามสำหรับมุสลิมะห์ที่จะเดินทางไปมัสญิดนั้นมีเงื่อนไขดังนี้

1. เธอจะต้องสวมหิญาบอย่างสมบูรณ์แบบ (อย่างมิดชิด)
2. เธอจะต้องไม่ใส่น้ำหอม
3. เธอจะต้องได้รับการอนุญาตจากสามีเสียก่อน
4. เธอจะต้องไม่ออกไปโดยไม่มีมะหฺรอม เช่นเดินทางโดยลำพังโดยมีคนแปลกหน้าเป็นผู้ขับรถให้และอื่นๆ

หากว่าสตรีท่านใดที่มีพฤติกรรมสวนทางจากเงื่อนไขข้างต้นแล้ว ก็เป็นสิทธิของสามีของเธอหรือผู้ปกครองของเธอที่จะไม่อนุญาตให้เธอเดินทางไปยังมัสญิด และเป็นสิ่งที่จำเป็น(วาญิบ) สำหรับพวกเขาที่ต้องห้ามพวกเธอ

ข้าพเจ้าเคยถามชัยคฺของเรา ชัยคฺอับดุลอะซีซ บินบาซ ว่า การละหมาดตะรอเวียะห์สำหรับสตรีนั้นมีความประเสริฐที่จะละหมาดในมัสญิดหรือไม่ ซึ่งท่านได้คัดค้านความคิดข้างต้นเพราะหะดีษที่กล่าวถึงความประเสริฐของสตรีที่ละหมาดในบ้านของเธอนั้น หมายรวมถึงการละหมาดตะรอเวียะห์และละหมาดอื่นๆ ด้วย อัลลอฮฺเท่านั้นที่ทรงรู้ดียิ่ง

และเราขอวิงวอนต่ออัลลอฮฺให้ทรงประทานความบริสุทธิ์ใจ(อิคลาศ) แก่เรา และแก่พี่น้องมุสลิมของเราทั้งมวล และทรงตอบรับการงานของเราและทรงให้การงานของเรานั้นเป็นสิ่งที่พระองค์ทรงรักและพึงพอใจด้วยเถิด
ความศาสนติจงมีแด่ท่านนบีมุหัมมัดของเรา

แปลโดย : แวมูฮัมหมัดซาบรี แวยะโก๊ะ
ตรวจทานโดย : อัสรัน นิยมเดชา

อ้างอิง

• ที่มาของฟัตวา >
• ขอบคุณ อ้างอิงแปลไทย จากเพจ

สรุปแล้ว

มุสลิมะห์สามารถไปละหมาดมัสยิดได้ โดยจำเป็นต้องรักษาเงื่อนไขข้างต้นให้ครบ ส่วนการละหมาดที่บ้านของเธอนั้นเป็นสิ่งที่ดีกว่า และประเสริฐกว่านั่นเอง

ละหมาดตะรอเวียะห์โดยอ่านกุรอาน จากเล่มมุซฮัฟ (เล่มกุรอ่าน) ได้ไหม ?

คำตอบ…

อัลฮัมดุลิลลาฮฺ
ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใดสำหรับการอ่านกุรอานจากเล่มมุศฮัฟในละหมาดตะรอเวียะห์

فقد كان لعائشة رضي الله عنها غلام يؤمها من المصحف في رمضان . رواه البخاري معلقاً (1/245 .

ท่านหญิงอาอิชะฮฺ (รอฎิยัลลอฮุอันฮา) มีทาสคนหนึ่งซึ่งเคยนำละหมาดให้กับนางในเดือนรอมฎอน โดยการอ่านจากเล่มมุศฮัฟ
รายงานโดยอัลบุคอรียฺในรูปแบบมุอัลลัก (1/245)

وقال ابن وهب: قال ابن شهاب : كان خيارنا يقرءون في المصاحف في رمضان . “المدونة” (1/224) 

อิบนฺวะฮฺบ ได้กล่าวว่า อิบนฺชีบ๊าบ กล่าวว่า ผู้ที่ดีที่สุดในหมู่พวกเราได้อ่านจากเล่มมุศฮัฟในเดือนรอมฎอน
ดูในหนังสืออัลมุเดาวะนะฮฺ, (1/224)

อิหม่ามอันนะวะวียฺ ได้กล่าวว่า

“لو قرأ القرآن من المصحف لم تبطل صلاته سواء كان يحفظه أم لا ، بل يجب عليه ذلك إذا لم يحفظ الفاتحة, ولو قلَّب أوراقه أحيانا في صلاته لم تبطل …… هذا مذهبنا ومذهب مالك وأبي يوسف ومحمد وأحمد ” انتهى من “المجموع” (4/27) بتصرف.

” การอ่านจากเล่มมุศฮัฟไม่ได้ทำให้การละหมาดเป็นโมฆะ ไม่ว่าเขาจะท่องจำมันหรือไม่ก็ตาม แต่ทว่า หากเขาไม่สามารถท่องจำอัลฟาติฮะฮฺได้ ก็จำเป็นสำหรับเขาที่จะต้องอ่านจากเล่ม และการเปลี่ยนหน้ากุรอานในขณะละหมาดก็ไม่ได้ทำให้การละหมาดของเขาเป็นโมฆะแต่อย่างใด … ซึ่งเป็นทัศนะของเรา เช่นเดียวกันกับมาลิก อบูยูซุฟ มูฮัมหมัด และอะฮฺหมัด สิ้นสุดการอ้างจาก หนังสืออัลมัจมูอฺ, (4/27)

ซะฮฺนูน กล่าวว่า มาลิก กล่าวว่า

لا بأس بأن يؤم الإمام بالناس في المصحف في رمضان وفي النافلة . قال ابن القاسم : وكره ذلك في الفريضة . “المدونة” (1/224) .

” ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใด สำหรับอิหม่ามที่จะนำละหมาดผู้คนด้วยกับการอ่านจากเล่มมุศฮัฟในเดือนรอมฎอน และในละหมาดนะวาฟิล (ละหมาดซุนนะฮฺ) อิบนฺ อัลกอซิม กล่าวว่า เป็นมักรูฮฺ ในกรณีของการอ่านในละหมาดฟัรฎู ” ในอัลมูเดาวะนะฮฺ, 1/224

ในกรณีของผู้ที่อ้างว่าการถือเล่มมุศฮัฟ และการเปลี่ยนหน้าของมันเป็นการขยับร่างกายมากเกินไป ซึ่งนับว่าเป็นข้ออ้างที่ใช้ไม่ได้ เนื่องจากมีหลักฐานว่าท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) นำละหมาดผู้คนในขณะเดียวกันก็อุ้มอุมามะฮฺ หลานสาวของท่าน รายงานโดยอัลบุคอรียฺ (494) และมุสลิม (543) การถือเล่มมุศฮัฟในขณะละหมาดนั้น เป็นประเด็นที่ไม่ได้แตกต่างกันกับการอุ้มเด็กเล็กในขณะละหมาด

เราได้อ้างถึงฟัตวาชัยคฺ อิบนฺบาซว่าสามารถกระทำได้ ในคำถามเลขที่ 1255
วัลลอฮุอะอฺลัม

• ที่มาของฟัตวา >
• ชมคลิปสาธิตวิธีการอ่านอัลกุรอ่านจากแท่นวาง การถือเล่มมุศฮัฟ และการถือมือถือขณะละหมาด โดย อุสตาส Firanda Andirja อุลามะแนวหน้าของประเทศอินโดนีเซีย >

ขอบคุณ อ้างอิงแปลไทย จากเพจ

แบบไหนที่เรียกว่าเนียตบวช (ถือศีลอด) หลายคนอาจจะยังไม่เข้าใจ จึงทำให้รู้สึกว่าเป็นเรื่องยาก แต่จริง ๆ แล้วการเนียตถือศีลอด นั้น ง่าย ๆ เพียงแค่ตั้งใจ ตั้งเจตนาโดยไม่จำเป็นต้องเปล่งเสียงออกมาเลย

มีเรื่องเล่าหนึ่งจากอ.ปราโมทย์ ศรีอุทัย เกี่ยวกับเรื่องเนียตถือศีลอด ซึ่งท่านได้โพสต์ไว้ใน Facebook ส่วนตัวของท่านตามข้อความต่อไปนี้…….

อย่างไรที่เรียกว่า เนียตบวช โดย อ.ปราโมทย์ ศรีอุทัย

ต้นรอมะฎอนหนึ่งของหลายปีก่อน สมัยผมยังตั้งแพปลาอยู่ที่สงขลา …ขณะที่ผมละหมาดซุบฮี่เสร็จ และกำลังนั่งพักผ่อนอยู่ที่บ้านเพื่อเตรียมตัวออกไปแพปลาตามปกติ ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

ผมจึงลุกขึ้นไปรับแล้วกรอกเสียงลงไปว่า “อัสสลามุอลัยกุม”

“วะอลัยกุมุสสลาม” เสียงจากปลายสายตอบรับสล่ามมา

“อาจารย์หรือครับ”

“ครับ ผมเอง มีอะไรหรือครับ” …

“มีปัญหาอยากจะถามครับ” เสียงจากฝ่ายโน้นตอบมา หางเสียงมีแววกังวล

“คือ .. เมื่อคืนผมลืมเนียตบวช จะทำยังไงดีครับ วันนี้ผมจะถือบวชได้ไหม ?” …

“อ้าว ทำไมล่ะ นอนหลับลืมหรือ ?” …

“เปล่าครับ ไม่ได้หลับลืม แต่ผมลืมเนียต” …

“เดี๋ยวๆ” ผมชักจะงง จึงถามต่อ “ เรื่องมันเป็นยังไงล่ะ เมื่อคืนคุณลุกขึ้นกินข้าวซะหูรฺไหม ?” …

“กินครับ” .. ฝ่ายโน้นตอบเสียงอ่อยๆ …

“อ้าว ลุกขึ้นกินข้าวซะหูรฺแต่ลืมเนียต” ผมยิ่งงงเข้าไปใหญ่

“ขอถามหน่อย ตอนลุกขึ้นกินข้าวซะหูรฺน่ะ คุณละเมอแล้วลุกขึ้นมากินหรือเปล่า ?” …

“เปล่าครับ ผมไม่ได้ละเมอ ผมตั้งใจลุกขึ้นมากินจริงๆ” อีกฝ่ายรับรองแข็งขัน …

“คุณนึกยังไงล่ะที่ลุกขึ้นมากินข้าวซะหูรฺน่ะ” …

“ผมก็ตั้งใจว่า พรุ่งนี้จะถือบวชนั่นแหละ แต่ผมลืมเนียต” ฝ่ายโน้นยืนยันคำเดิม ..

ผมงงไปวิบหนึ่ง แล้วชักจะมองเห็นอะไรลางๆจึงถามเขาว่า “ยังไงที่ว่าลืมเนียตน่ะ ช่วยอธิบายหน่อยซิ” …

“คือ .. ผมลุกขึ้นมากินข้าว แต่ผมไม่ได้นึกในใจว่า พรุ่งนี้ผมจะถือบวชฟัรฺฎูเดือนรอมะฎอนเพื่ออัลลอฮ์ ผมลืมสนิทเลย แย่จริงๆ”

เสียงเขาบ่นพึมพำอะไรอีกสองสามคำเพราะหงุดหงิดตัวเองซึ่งผมฟังไม่ถนัด แต่ถึงบางอ้อทันที

จึงถามย้ำเขาว่า … “ตอนลุกขึ้นกินข้าวซะหูรฺน่ะ คุณตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะถือบวชใช่ไหม ?” …

“ใช่ครับ ที่ลุกขึ้นกินข้าวซะหูรฺเพราะตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะถือบวชนั่นแหละ”

เขายืนยันแล้วกล่าวตำหนิตัวเองว่า “บ้าจริง ดันลืมเนียตบวชได้” …

ผมขำจนแอบยิ้มคนเดียว แล้วถือโอกาสอธิบายเขาว่า

“งั้นคุณถือบวชวันนี้ได้สบายเลยครับ การที่คุณ “ตั้งใจ” ตอนกินข้าวซะหูรฺว่าพรุ่งนี้จะถือบวช นั่นแหละคือ “เนียต” ละ

คุณเนียตบวชเรียบร้อยแล้ว แม้จะไม่ได้พูดในใจว่า พรุ่งนี้ฉันจะถือบวชฟัรฺฎู เดือนรอมะฎอนก็ตาม” …

“เหรอ ?” .. เขาอุทานด้วยอาการกึ่งแปลกใจกึ่งลิงโลด

“ตกลงวันนี้ผมถือบวชได้แน่นา อาจารย์ ?” …

“ครับ ถือได้แน่” ผมรับรอง

เขาจึงอุทานว่า “อัลหัมดุลิลลาฮ์ ดีใจจัง ขอบคุณอาจารย์มากครับ ม่ายงั้นผมคงขาดบวชวันนี้ฟรีๆหนึ่งวันแน่ๆเลย” …

ขอยืนยันว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงล้านเปอร์เซ็นต์ครับ ไม่ใช่นิยายที่เขียนขึ้นมาเพื่อความบันเทิงหรอก …

ว่าแต่ .. – ไม่ว่าอดีตหรือปัจจุบัน – ท่านผู้อ่านเคยเข้าใจเรื่องเนียตบวช แบบที่เขาคนนี้เข้าใจมาหรือเปล่าครับ ? ….

ปราโมทย์ ศรีอุทัย 24/4/63